Nic co kobiece nie jest nam obce

Zapytałam przyjaciółkę jak określiłaby kobiecość lub co sprawia, że jesteśmy kobiece?Odparła, że to dość trudne pytanie. I przyznam jej rację. Wcześniej kobieta nazywana była damą, białogłową, panią, niewiastą. W poszukiwaniach w internecie udało mi się ustalić iż pierwszym określeniem kobiety w Polsce było słowo żona. Kobiety niewątpliwie mają swój własny świat, którego mężczyźni nigdy do końca nie zrozumieją i pewnie vice versa.

Alicja Majewska tak śpiewała w swojej piosence :      

  

„ Być kobietą, być kobietą - marzę ciągle będąc dzieckiem,                 
być kobietą, bo kobiety są występne i zdradzieckie...
Być kobietą, być kobietą - oszukiwać, dręczyć, zdradzać
nawet, gdyby komuś miało to przeszkadzać.

Mieć z pół kilo biżuterii, kapelusze takie duże
i od stałych wielbicieli wciąż dostawać listy, róże.
Na bankietach, wernisażach pokazywać się codziennie...
Być kobietą - ta tęsknota się niekiedy budzi we mnie.”

Może nie każda kobieta identyfikuje się z powyższymi słowami, niemniej jednak słyszy się często, że coś jest bardziej czy mniej kobiece. Czym jest więc ta kobiecość? Składa się na to kilka czynników.

Dla mnie jest to zespół cech osobowości i zachowań odróżniająca nas od mężczyzn, charakteryzująca daną kobietę. Pewne cechy są biologicznie uwarunkowane a inne nabyte i różnią się w zależności od kultury czy epoki. Najbardziej charakterystyczne cechy kobiecości to: empatia, wrażliwość, troskliwość, współczucie, opiekuńczość, delikatność, łagodność w posługiwaniu się językiem, czy okazywanie szacunku. Są to cechy dużo ważniejsze niż uroda. Piękno zewnętrzne, kształt ciała czy wzrost nie są jedynymi wyznacznikami kobiecości. Dla wielu z nas ważne jest to, żeby dobrze wyglądać, ale jeśli kobieta jest ładna, lecz brak jej rozsądku a do tego jest kłótliwa, wulgarna czy arogancka to czy rzeczywiście może być kobieca?

 Dlaczego w dzisiejszym świecie tak wiele młodych kobiet woli sztuczność w wyglądzie zewnętrznym, poświęcając dużo czasu na poprawianie urody? Dbanie o siebie nie oznacza bowiem sztucznych rzęs, paznokci, powiększania ust czy innych części ciała. A co mówi o nas wygląd zewnętrzny, czyli nasz strój i sposób w jaki go nosimy? Większość dziewczynek lubi przymierzać buty swoich mam, szczególnie te na obcasie, oglądać biżuterię czy malować sobie twarz. I ten świat dorosłych kobiet wydaje im się czymś niezwykłym, zwłaszcza kiedy słyszą, że na coś są za małe. Która z nas w dzieciństwie nie marzyła o tym, żeby być już pełnoletnią i nosić takie ubrania jak mama?

Jaki jest najbardziej kobiecy strój? Oczywiście sukienki, spódnice czy buty na obcasie, ale nie jest to strój na każdą okoliczność. Nie zawsze, nie wszędzie i nie o każdej porze roku można się tak ubierać. Kobieta wygląda także kobieco w spodniach, bluzie czy w krótszych włosach i bez biżuterii, chociaż większość z nas lubi ją nosić.

Jeżeli naszym zachowaniem i wyglądem różnimy się od mężczyzn to na pewno jesteśmy kobiece.

W tym miejscu przypomniał mi się pewien epizod. W nowym miejscu pracy, gdzie pracują zarówno kobiety jak i mężczyźni, poszłam do toalety. Usłyszałam, że wszedł za mną ktoś jeszcze. Zanim zamknęłam do końca drzwi kabiny, ujrzałam naprzeciwko osobę, która weszła za mną męskim krokiem, w bardzo krótkich włosach i zamarłam z przerażenia. Pomyślałam, że wchodząc, zagapiłam się i pomyliłam toalety w wyniku czego weszłam do męskiej. Wychodząc spojrzałam na oznaczenie drzwi i odetchnęłam z ulgą, gdyż jednak się nie pomyliłam. Pracując dłużej poznałam dziewczynę z toalety. Po wyglądzie zewnętrznym dość trudno było ocenić jej płeć, po zachowaniu również, na pierwszy rzut oka można było powiedzieć że jest chłopakiem i najbardziej zdradzał ją głos.

Nie krytykuję tu takiego zachowania czy wyglądu. Próbuję jedynie opisać kobiecość. Każda z nas bowiem decyduje sama czy chce być mniej czy bardziej kobieca i jakie cechy swojej osobowości w związku z tym będzie rozwijać.

Skąd wzięła się kobieta?

Wszyscy pewnie znają relację z Biblii o tym, jak Bóg powiedział, że niedobrze jest mężczyźnie być samemu i postanowił dać mu towarzyszkę, jednocześnie jego uzupełnienie i pomocnicę. Zesłał na Adama sen i z jego żebra ukształtował Ewę. Ponieważ żebra znajdują się blisko serca i je chronią, kobieta pewnie też miała być zawsze bliska sercu mężczyzny. Na szczęście nie została stworzona z kości jego stopy, żeby być mu kulą u nogi.

I tak Ewa stała się matką wszystkich żyjących. Najbardziej żałuję tego, że nie wiemy dziś, jak wyglądała.

Kobiecość i męskość wspaniale się uzupełniają i tworzą jedną całość.

Związki frazeologiczne z kobietą w tle:

kobieta zmienną jest, kobieta fatalna, kobieta lekkich obyczajów, kobieta wyzwolona, kobieta sukcesu, kobieta czyjegoś życia, kobieta z przeszłością, kobieta upadłą, kobieta w kwiecie wieku, kobieta w wieku balzakowskim, wino kobiety i śpiew, z kobietami wielka bieda lecz bez kobiet żyć się nie da